Translate

14 Aralık 2016 Çarşamba

İkibinonaltı

      Çok uzun oldu ki yazamadım . Beni takip eden var mı bilmiyorum ama birileri okuyor olabilir. Ben işe yaramazın tekiyim. Gittiğim günden beri berbat bir seyirde giden hayatım var. Ama bunların hiçbiri sizi ilgilendirmiyor. Uzun uzun anlatmayacağım merak etmeyin. Genel konuşucaz. İkibinonaltıyı konuşucaz genel olarak.
    İnsanlara güvenmiyorum artık. Yazık ki beni kandıra bildiğini sanan o aptallara. Bir insan neden beni kandırmak için uğraşır ki çok saçma. Alabilecekleri bir şeyim yok , kaybedebileceğim bir şey de yok artık. Bir insan benden ne umut edebilir. Kötü bir sene. En yakın arkadaşlarımın aslında var olmadıklarını , arkadaşım olmadıklarını öğrendim. Aşkın bir aptallık olduğunu bana hiç bir şey kazandırmadığını ve kaybettirmediğini öğrendim. Ne yazık ki bir sürü insan öldü. Çünkü bir sürü bomba patladı . Ve biz bunlara alıştık. En kötüsü de bu galiba . Bir darbe yapılmaya çalıştı olmadı. Milli irade yani halk buna karşı durduk. Tebrikler TÜRKİYE'M.
     Hayatımın bir yerlerini bir kaç insan girip çıktı. Varlıkları , yoklukları ufak gülümsemeler ya da iki damla gözyaşı bıraktı ardında.
Üzgünüm ağzımı bozucam . 2016 b*mb*k bir yıldı arkadaşlar kabul edelim. Astrologlar bir çıksın konussun desinler ki ayın s*kimsonik halleri yüzünden. Ne bileyim Venus çok yakın Mars turuncu vs vs...
      Birileri bir şeyler söylesin , çünkü ben çıldırabilirim. Millet olarak deli hastanesine yatabiliriz. Sorunlar çok acaip. Özel hayatımda da öyle ki bunun ülkenin gidişatı belirliyor bana göre.
Hayatımda almamam gereken bir karar aldım ve en büyük pişmanlığıma sebeb oldu. Ben bu pişmanlıkla öleceğim. Yakın zamanda... Gitmeden gene yazacağım.


                                                                                                               SELAM OLSUN !

15 Temmuz 2015 Çarşamba

Yaptığımız hatalar er geç yüzümüze biri tarafından vurulacak mı?

Kimseye güvenmemek sorunum buradan kaynaklanıyor galiba. Dostum dedim , tartıştığımız da yüzüme vurdu. Sonra kimseye bir şey anlatmanın iyi olmadığını düşündüm. Bilmezlerse konuşacak , yüzüme vuracak bir şey olmayacaktır. Olmuyor dayanamıyorsun böyle de. Konuşmak doğamızda var. Hele benim konuşmadan duramam. Gülüşlerim eksildi. Anlatasım geldi. Sonra dedim ki neyden niye bu kadar korkuyorum. Niye korkuyorum insanların hakkımda ki düşüncelerinden , ne söylediklerinden. Bir şey saklamaz isem eğer sonra yüzüme vuramazlar dedim.Yaptığım hatamdan değil aldığım dersi açıklarsam dedim anlarlar.  Böyle de oldu. Böyle böyle hatalarım var dedim. Yanlış anlaşılmış olabilirim. Bu hatalar yüzünden yadırganmış olabilirim. Ama rahatım. En azından o söyledi oldu. İyi oldu. Korkmuyorum ne dediklerinden , beni geçmişte ki hatalarım yüzünden terk edenlerin yanımda asla işi yoktur. Yanaşmayın. Ses etmeyin. Gerek yok sizin gibi insanlara hayatımızda. Bizim boynu bükük, hüzünlü kalbimizde açmayın bir yara daha. Ne gerek var. Kendi hatalarınıza baksanıza. Çok mu iyisiniz ki siz? Pırıl pırıl tertemiz saf...
   Sanmıyorum ama kimseyi yadırgamadım şu zamana kadar. Pavyondaki ablamıza da saygı duydum , bahçedekine de , evinde oturana da. Çocuklarımıza hata yapmayı da hatadan vazgeçip ders almayı da . Ama en önemlisi saygıyı öğretmeliyiz çocuklara. Geleceğimiz daha güzel olsun diye.




                                                                                  Görüşmek üzere ;
                   

                                                                                                            Sevgilerle.

13 Temmuz 2015 Pazartesi

"Herkesin bir derdi var. Birinin ekmeği yok , diğerinin pırlantası küçük. " demiş Şair.

   Eminim ki herkes hayatının bir döneminde, benim şu an içinde bulunduğum ruh halinde bulunmuştur. Zor mu geliyor şu sıralar her şey evet. Çok yorulduğumu fark ediyorum. Bunalıyorum. Ben böyle biri değilim diyorum gülümsüyorum, gülümsemeye çalışıyorum. Sonra bir şey oluyor. Daha çok kırılıyorum bu sefer. Ne için , kim için , kimler için uğraşıyoruz ki? Sizi sevenlerin , sizin sevdiklerinizin yanında değilseniz - gerçek sevgiden bahsediyorum. Ne anlamı var yaşadığınız onca senenin. Çok uzakta olan dostlarım var. Keşke yanımda olsa dediğim insanlar var. Mesela şuan omzuna yatıp hıçkıra hıçkıra ağlayabileceğim bir arkadaşım olsun isterdim. Benimle ağlayacak birine. Ama uzaktalar . Hayatta onları o tarafa atmış çünkü. Hepimiz zor günler geçiriyoruz. Bugün Kadir Gecesi. Bu gecede herkesin dilekleri kabul olsun, bütün günahlarınız affolsun. Herkes daha iyi bir yaşamı hakkediyor. Hepimize dilediğimiz yaşamlar olsun dileğimle.


     Kısa kesiyorum çünkü yazmaya devam ettikçe gözlerim doluyor. Ofiste olmanın verdiği etkiyle ağlayamıyorum. Ha unutmadan herkes istediği yerde özgürce döksün gözyaşlarını.






           Görüşmek üzere ;
                   

                                                                                                 Sevgilerle.

4 Nisan 2015 Cumartesi

Dönüp bakıyorum. Koca bir hayat !

Yaşanılan her şey , vazgeçilen herkes olması gerektiği için hayatlarımıza girip çıkmışlar. Gitmeyenler , gidemeyenler , gidenler , kalmak için çabalayanlar hepsi geride kalanlar geçmişimizden. Bir kitapta okumuştum kitabın ismini şuan hatırlayamıyorum. Geçmişini bırakmazsan geleceğe sağlıklı bakamazsın tarzında birşeydi. Neyse şuan boşverin bunu.
       Bu aralar konuşasım var . Bu yüzden buradayım şuan gene. Yazıyorum. ÖKÜZ yok artık. Bıraktı vazgeçti ve kırdı geçirdi yapılan edilen bütün hayalleri. Aşk hep benimle ama. Bu aralar ne yapacağımı gene bilmiyorum açıkçası. Artık umursamıyorum zaten. Bıraktım . Hayatımın en değişik en eğlenceli insanını bulup onunla bütün deliliklerini yapmak istiyorum. Paraşütle atlamak , bungee jumping yapmak dalış yapmak . Bisikletle gezmek. Aklınıza gelebilecek bütün delilikler işte. Bu normal kriterinin dışındaki herşey. Bulacağız illaki. Kızlar sizler ruh eşinizi bulacaksınız ben suç öküzümü arıyorum. Romantiklikten hoşlanmam ben. O vıcık vıcık aşk sözlerinden , güllerden haz etmem pek. Klas olacak benim adamım. Değişik olacak değişiklik ona ait olacak ama. Abi saçım turuncu diye kızmayacak işte sevinecek. Ve evet saçım artık turuncu. Bunu seven buna katlanabilen birini istiyorum. Yakınlarda tanıdığınız var ise o bana ait. Onu bana gönderin.


                                                                        Öpüyorum.
                                                                                          Sevgilerle.

28 Şubat 2015 Cumartesi

Meyhaneci sarhoşum bu gece !!

Biraz remix ama olsun https://www.youtube.com/watch?v=NTpkygkwKoM

Ankara'da ki özlediğim gece hayatından nağmeler dinlemeye başladım. Uslanmışım , bir ehlilleşmişim. Benim şöyle bir gidip Maydonoz , Telve , Pasage üçlüsü yapmam lazım. Anca paklar beni bu aralar. Ah Ankara ya. Deniz'in yok senin neyine tutulduysam. Kutlanacak bir olayımız olmasa bile kutlama yapan bendim o geceye :) Rize küçük gidecek bir yerinde yok. En geç kapatan cafe 00:00 da kapatıyor. O da cafe. Belli bir saatten sonra yapacak bişey kalmayan Rize'den Ankara'da deli gibi eğlenen arkadaşlarıma selamlar. Onlar da biliyorlar ki bensiz eğlenmenin acısı çok pis çıkacak.
Alkol alırken çok fotoğrafım olmaması sebebiyle en manidar olanını koyuyorum.
? Niye mi sandalyede oturmuyorum.Bilmiyorum.



Telve'de ki bütün çalışanlarına sevgilerimle. En çok da Onur'u kocaman kocaman öpüyorum.
Özlendin eşşek. :*

12 Şubat 2015 Perşembe

Bir geldim pir geldim.

    Ne kadar ne yaptım ne ettim bilmiyorum ama artık Rize'deyim. Evimi , işimi yaşamımı yola koyayım derken üç ay geçmiş. Ben anca toparlanmışım. Ofisimden selamlar yolluyorum hepinize. :)
Toparlanmıştım derken onu da yapamadım. Kendimi aramam bulmam lazım. Bir şeyler yapmam lazım kendimle ilgili. Öyle saç boyatmak , saç kestirmek değil olay. Gerçekten ileriki hayatımda ne yapmak istediğimi nasıl bir insan olduğumu bulmam lazım. Normal olmam lazım kardeşimin dediğine göre. Neye göre normal ama? Dünyadaki normal insan kriterini kim belirliyor ? Neye göre belirliyor ? Dünyadaki en normal insan kim mesela ? Bunları düşünüp cevaplarını bulmam ve kendime yeni bir yaşam kurmam gerekiyor. Bana fazla gelen veya fazla geldiğimi düşündüğüm insanlarla artık görüşmemeliyim. Beni mutsuz eden bana zarar veren insanlara arkadaşım diye boyun eğmemeliyim artık. Hayatımı , yaşam şeklimi düzene sokmam gerek. Yapamıyorum ama. Ev denilen yerde duramıyorum. Canım sıkılıyor dört duvar arasında. Köpeğimi de özledim. Kendime bir arkadaş edinmem gerek. Bir Şebo olmayacak biliyorum ama yapabilecek başka bi'şey yok. Yoruluyorum. Ona koş ona yardım et onu düşün öbürünü kolla. Yapmak zorunda olmadığım onca iş yapıyorum ki. Hayır diyemediğim için. Ki ben hayır kelimesini bazı insanlara çok net kullanabiliyorum. Yardım almam lazım artık. Buna ihtiyacım var. Gerçekten profesyonel bir yardıma ihtiyacım var.

17 Ekim 2014 Cuma

Gitmek ne kadar zor olabilir?

           Yalnızsanız çok kolay.
          Bütün düzeninizi yıkıp başka bir yerde yeni bir düzen , yeni bir hayat kurabilme cesaretiniz var mı? Benim gene bütün delilik hormonlarım tavan yapmış. Cesaretim en üst noktasında. Ve ben gidiyorum. Ne kadar iyi ne kadar kötü bilmiyorum ama gidiyorum.Bu sefer Rize'ye gidiyorum. Dostlarım,kardeşlerimin ısrarı üzerine orda olmak istediğimi farkettim ve bunu 1 haftalık küçük Rize tatilim sonucu farkettim. Lakin şöyle bişey var ki burda kurduğum dostlukların yani yeni dostlarımdan uzaklaşmak istemediğimi de farkettim. Keşke herkesi mutlu edebilsem. Tüm sevdiklerim yanımda olsa . Mesafelerin bir yerlerine koyabilsek keşke.
Asıl önemli olan bence bütün mesafelere rağmen dost kalabildiklerimiz. Unutmayanlar ve unutulmayanlar adına gelsin tüm dualarım. Bütün dostlarıma , dost bildiklerime , canlarıma çok teşekkür ediyorum. Gitmelerimi zorlaştırdıkları için.

   Gitmeleri kolay olan insanları oldukları yerde bağlayan birileri yoktur o yüzden çok kolay giderler.
Yalnızdırlar. Ben artık yalnız değilmişim. Bunu anladım. Ben hiç yalnız kalmamışım yada.


    Tatille ilgili de yazıcam ama fotoğrafları bekliyorum. Çok güzel şeyler oldu. Çok güzel kareler var. Herkese teşekkürler.


                                                                              Sevgilerimle.
                                                                                          Görüşürüz.